In veel reacties van lezers wordt mij de vraag gesteld waarom ik zoveel over satan praat? Als er een Satan is, moet er toch ook een God bestaan? Voor lezers die net op deze website inhaken zullen dit wellicht compleet onzinnige vragen zijn. In hun beleving is er wellicht helemaal geen god en is alles het gevolg van een oerknal met de daaropvolgende evolutie. Nu ben ik niet van plan om de evolutieleer in twee pennenstreken van tafel te vegen, maar wil die lezers toch uitdagen om eens naar de oude beschavingen te kijken die zo uit het niets op kwamen en waar geen geleidelijke ontwikkeling zichtbaar is. Ze waren er net zo plotseling als ze verdwenen en sommige technologieën waarover ze ogenschijnlijk leken te beschikken zijn nog steeds niet te verklaren. Althans het is zeer waarschijnlijk dat ze over hoogwaardige technologieën beschikten. Een goed voorbeeld daarvan zijn de piramides, waarvan we heden ten dage nog steeds niet weten hoe ze gebouwd zijn en hoe het kan dat die enorme blokken gesteente zo naadloos op elkaar aansluiten. De theorie van geleidelijke ontwikkeling van eencellige levensvormen naar de mens en andere complexe levensvormen lijkt de nodige hiaten te vertonen. Voor dit artikel ga ik er daarom voor het gemak maar even vanuit dat er binnen het voor ons zichtbare universum sprake zou kunnen zijn van een schepper.
Binnen de verschillende religies lijkt er ogenschijnlijk sprake te zijn van een andere God. Voor de moslims draagt die God de naam Allah en voor de joodse en christelijke gemeenschap is het een andere God. Dan moet je denken aan namen als Yahweh of Yehovah. Als we hebben over ‘the dark force’ dan lijkt daar wel overeenstemming over te zijn. Er bestaat een Satan en welke naam die dan ook mag dragen in de verschillende religies; daar lijkt niet zo veel onenigheid over te bestaan. Dan hebben we nog de aan beide grootmachten verbonden goede- en slechte dienstknechten in de vorm van engelen respectievelijk demonen. Demonen heten voor de moslim gemeenschap jin’s en voor de christelijke zijn dat dus demonen. Er is in die hogere regionen sprake van een soort machtsstrijd tussen de groep gelieerd aan God (of Allah, afhankelijk van de religie) en de groep gelieerd aan Satan. Satan is in feite een soort engel met een hoogste rang die God van zijn de troon wilde stoten. Hij heeft als het ware een aanhang gecreëerd onder wat vroeger engelen waren en gezamenlijk hebben ze zich tegen God gekeerd. Satan is de veroorzaker van al het kwaad in de wereld, omdat hij de mensheid tot zonde verleid heeft en daarmee ook degene die de dood en al het slechte in ons universum op zijn geweten heeft. Hij zou de huidige machthebber op aarde zijn, maar de verlossing is nabij. De weg naar de verlossing is echter voor de verschillende grote religies verschillend. In het christendom is Jezus de verlosser die als het ultieme offer voor God moest dienen. Zijn bloed is gevloeid ter compensatie van alle zonden van alle mensen in de hele wereld die zich tot dit gedachtegoed bekeren. In het jodendom moeten nog steeds jaarlijks dierlijke offers worden gebracht en in de islam is er een vergelijkbaar iets gaande. Dan heb je binnen de islam nog de leer van de profeet Mohammed die is terug te vinden in de koran, waarin bepaalde voorschriften geboden worden tot een weg richting de verlossing. De christenen hebben het van alle religies in zekere zin het makkelijkst, want hun zonden zijn per definitie vergeven door de kruisiging van Jezus Christus.
De vraag die dan natuurlijk essentieel is, is: welke religie heeft gelijk? Welke religie representeert de ware leer of de ware God? In meerdere artikelen heb ik er op geprobeerd te wijzen dat de God van alle religies eigenlijk dezelfde god representeert. Daarvoor heb ik gewezen op de symboliek die binnen de verschillende religies gehanteerd wordt. Die artikelen kunt u hier op de website terugvinden als u enigszins uw best doet via het menu. Het heeft er namelijk alle schijn van dat alle religies in hun symboliek heimelijk Saturnus aanbidden. Dat is die planeet met al die ringen eromheen. Dus wat kan dat nu voor waarde hebben? “Het zal wel per ongeluk of simpelweg niets betekenend zijn. Let it be Vrijland!” Ik heb het daar zo vaak over, omdat het zo duidelijk zichtbaar is als je er serieus research naar doet, dat het eigenlijk niet meer te ontwijken valt. Zo is het hele kerstfeest in haar roots zuiver en alleen een feest ter verering van die stompzinnige planeet met die ringen erom.
Ik zal u mijn visie in dit artikel samengevat geven, zodat u er over na kunt denken en het kunt onderzoeken. Daarbij ga ik niet met wetenschappelijke bewijzen komen, maar geef ik slechts een ietwat filosofische richting waarin u zelf verder kunt speuren. U kunt het ook compleet negeren en een zak chips opentrekken voor de volgende ronde ‘Goede tijden Slechte tijden’ of wat dan ook op dit moment zoal uw interesse heeft.
In mijn optiek is de God van alle religies dezelfde God. Eigenlijk wil ik geen hoofdletter gebruiken, maar dat doe ik ook maar gewoon vanuit gewoonte. De godheid die aanbeden wordt is Saturnus. Ik noem hem de God van de Saturnus matrix. Het is als het ware de God van de simulatieve beleving waarbinnen onze ziel zich op dit moment bevindt. In dat kader heb ik vaker het vergelijk aangehaald van de bouwers van een computersimulatie die in staat zijn om mensen de gelegenheid te bieden hun ‘bewustzijn’ (in dit kader als het ware synoniem voor ‘de ziel’) te uploaden naar deze simulatie. Stelt u zich die situatie eens voor. Stelt u zich voor dat Google in staat is om een simulatie te bouwen die alle overeenkomsten met onze aarde en ons universum heeft die we maar kunnen bedenken: universum 2.0. En stelt u zich voor dat u uw bewustzijn kunt uploaden naar deze simulatie, terwijl uw lichaam gewoon nog in een stoel ligt. Denk daarbij een beetje aan de film ‘Surrogates’ met Bruce Willis. Als u zich binnen die simulatie bevindt, lijkt alles levensecht en ervaart u alles als levensecht. En Google heeft u misschien verleid om deze simulatie in te gaan omdat het daar een stukje aangenamer is. Misschien besluit u zelfs definitief de simulatie in te gaan en laat u dat krakkemikkige originele lichaam met al haar zwakheden, ziektes, stress, etc. maar liever voor wat het is. Zou u zich zo’n leven in een simulatie voor kunnen stellen?
Ik borduur nog even verder op uw inbeeldingsvermogen. Voor de upload van uw bewustzijn gebruikte Google een draadloze interface of een netwerkverbinding van welke soort dan ook. U snapt natuurlijk wel dat u niet zomaar terug kunt naar uw originele lichaam. U heeft er misschien wel flink voor betaald en Google heeft grootse plannen met de kakelverse simulatie. Dit universum 2.0 is misschien wel perfect en Google selecteert wie wel of niet naar binnen mag. Heeft u door welke machtspositie Google in dit plaatje heeft? Uw ziel zit in het Google universum 2.0 en u komt er niet meer zomaar uit. Uw nieuwe biocomputer (althans de software simulatie avatar) voelt levensecht aan. U ziet en voelt alles om u heen als tastbaar en materie oogt als materie. De mensen en dieren om u heen zijn net zo levensecht en wellicht mooier dan universum 1.0. De regels als die van de kwantumfysica zijn ook hier van toepassing (zie hier en hier) waardoor materie echt lijkt te bestaan in de beleving van uw bewustzijn binnen universum 2.0. Maar goed, wat u over het hoofd zag bij de upload naar deze simulatie is dat er ook hier een God bestaat. Zijn naam is Ray Kurzweil, de technisch hoogste man van Google. Hij heeft dit universum gebouwd met zijn studenten van de Singularity University. Ray is de grote architect. Als hij zijn baard laat staan en grijs laat worden lijkt hij misschien een beetje op de grote architect uit de filmtrilogie The Matrix.
De vraag die ik u stel is: zou het mogelijk kunnen zijn dat ons bewustzijn al ‘ge-upload’ zit in een virtuele realiteit die door ons niet van echt te onderscheiden valt? Als ik nog een stap verder ga en Ray Kurzweil bouwt ook nog eens universum 3.0 t/m 33.0 dan zouden er oneindig veel parallelle universa kunnen bestaan. Voeg ik er nog een gedachten-oefening aan toe dan zou je kunnen bedenken dat binnen universum 2.0 een nieuwe Ray Kurzweil opstaat die ook weer een simulatie bouwt en die jou verleidt je bewustzijn te uploaden naar die simulatie. Dan zit je dus als het ware 2 dimensies lager dan je originele lichaam.
De vraag is natuurlijk of dit allemaal wel zo realistisch is en of dit allemaal ook door de wetenschap ondersteund wordt. In dat kader schreef ik deze artikelen (zie hier en hier), waarin ik dit toelicht. U zult dan ontdekken dat de wetenschap daadwerkelijk in die richting aan het denken is. Als u de film Transcendence bekijkt, zult u ontdekken dat ook Hollywood het al aan u presenteert.
Waar ik naartoe wil is het volgende: In mijn optiek is er binnen de huidige simulatie sprake van een grote zender ontvanger die het bewustzijn of de ziel gehuisvest in onze bio-avatars (ons lichaam, dat eigenlijk niets meer is dan een verzameling code) binnen de ‘universum 1.0 simulatie’ houdt. Deze zender ontvanger is de planeet Saturnus. Vandaar ook dat deze overal in verkapte vorm aanbeden blijkt te worden. Die planeet is als het ware de netwerk-poort van Google. De verbinding waarmee uw ziel ge-upload werd binnen deze simulatie en waarbinnen die gehouden wordt. Saturnus vervult daarmee dus tegelijk de functie van firewall, die er voor zorgt dat uw bewustzijn niet terug kan naar ‘het origineel’. Tevens zorgt die zender/ontvanger Saturnus er binnen deze simulatie voor dat de code die hoort bij deze simulatie op ons ‘afgestraald wordt’. Onze avatars krijgen de realiteit gepresenteerd die de Ray Kurzweil van universum 1.0 ons wil geven binnen deze simulatie.
Wat heeft dit alles te maken met God en Satan? Welnu, binnen de simulatieve (sur)realiteit waarin onze ziel momenteel ge-upload zit (universum 1.0) is de grote architect degene die de zender ontvanger (de netwerk-poort met de realiteit buiten de simulatie) in zijn beheer heeft. Die grote architect van deze simulatie heeft de code voor de gehele game al geschreven voordat wij onze ziel in deze simulatie besloten te uploaden. Het begin en einde van de game liggen als het ware al vast, maar zoals spelers in een game verschillende keuzes kunnen maken en in allerlei ogenschijnlijk onverwachte situaties kunnen belanden, zo kan dat ook gelden voor de ervaring van onze ziel binnen deze game. De bouwer van deze simulatie is als het ware de God van deze matrix; de grote architect van universum 1.0. En dat kon wel eens gewoon iemand zijn als Google’s Ray Kurzweil die zich in het originele universum bevindt. Hij heeft een bloody vervelende simulatie gebouwd. Zijn idee was om het idee van een godheid in de game toe te voegen. Hij maakte in de game meerdere keuze opties. Zo kon je kiezen voor de God van de bijbel of de God van de Koran. Hij maakte de game-keuzeopties zo dat de spelers in de game onderling ruzie zouden gaan krijgen. Om het nog geloofwaardiger te maken voegde hij het idee aan de game toe van een gevallen engel van God en noemde die Satan. De geüploade zielen in de game vlogen elkaar in de haren en ze lieten zich zo gek maken dat ze enorme bloedbaden veroorzaakten. Ondertussen is hij gewoon de echte God van deze matrix, die het hele spel met al haar voorgeprogrammeerde regels opgesteld heeft. In de verschillende boeken van de religies liet hij stiekem wat dingen doorschemeren over de voorprogrammering van de game. Dit deed hij in de vorm van profetieën. Er komen allerlei mooie voorspellingen in voor, zoals de terugkomst van een valse messias of de echte messias. Ach, hoe moeilijk is het voor jou als game-bouwer om op zeker moment even iemand te uploaden in die game om die rol te vervullen. De grote architect van de huidige game, universum 1.0, is natuurlijk Lucifer. De man met de grijze baard uit de filmtrilogie The Matrix. Ray Kurzweil’s voorganger.
We bevinden ons in een simulatie en ons origineel ligt buiten deze game. Hoe het er daar dan uit ziet is een zeer interessante vraag. Is daar dan mogelijk weer sprake van een vergelijkbare situatie? Ik kijk vooral naar de tekenen en concludeer dat we nu in een Saturnus matrix (simulatie waarin Saturnus een belangrijke rol vervult) leven. Buiten die matrix ligt de oorsprong van alles. Ik beweerde eerder al dat onze ziel via een soort van kwantumverstrengeling met haar origineel verbonden blijft (zie hier). Alle opties die ons binnen deze matrix simulatie geboden worden op verlossing via religie, zijn slechts keuzeopties binnen deze simulatie. De werkelijke verlossing ligt in het besef van de kwantumverstrengeling met ons origineel; de originele ziel; de bron. Waar die bron ligt en of we collectief onderdeel uitmaken van een soort ‘goddelijk al’ en dus eigenlijk ook gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor de bouw van de simulatie universum 1.0, is de grote vraag.
Waar we momenteel veel termen horen als ‘moeder aarde’ en hoe slecht we daarmee omgaan, is misschien wel de vraag of dat wel echt onze moeder is of dat het slechts een onderdeel van de gehele simulatie is die het universum wel eens zou kunnen zijn (zie hier). We maken ons druk om oorlog, milieuvervuiling, financiële crisis, stijgende armoede, vluchtelingenstromen, politiek gekissebis and you name it. Is het niet veel belangrijker om te ontwaken voor wie wij daadwerkelijk zijn, namelijk een ziel die slechts deze ‘realiteit’ beleeft, maar een fantastisch origineel heeft? Zou het zo kunnen zijn? Betekent dat dan dat je deze simulatie (in dat perspectief) zo snel mogelijk zou moeten willen verlaten door de stekker eruit te trekken (zelfmoord)? Nee, natuurlijk niet. Betekent dat dan dat we geen leuk leven meer binnen deze simulatie moeten proberen te hebben of niet kunnen proberen ‘the world a better place’ te maken? Nee, natuurlijk niet. Het betekent dat we ons kunnen gaan beseffen wie we werkelijk zijn: een ziel die deze game slechts beleeft. Religie doet er niet meer toe; verlossing niet; niets in essentie. Het zijn slechts de verschillende opties in de game die aansturen op oorlog en geweld. Pakt u de wapens op in deze game of gaat u kijken naar wie u echt bent? Schiet u in angst, stress, teleurstelling, pijn en verdriet of gaat u zien wie u echt bent?
Maar als je ervan uit gaat dat we in een simulatie leven, welke levensvreugde brengt dat dan nog? Welke levensvreugde brengt het u naar het NOS journaal te kijken? Natuurlijk kunt u zich verdoven met ‘All you need is love’ en andere inspirerende tv-programma’s. U kunt ook veel leuke dingen gaan doen; veel feestjes en vakantie gaan vieren. We kunnen ons genoeg entertainen tot het moment dat we achter de geraniums zitten en alles verleden tijd is en we weer geconfronteerd worden met het nu. Tijd is namelijk slechts een Saturnus illusie behorende bij deze simulatie. Alles wat we doen leidt ons slechts af van het besef van wie we daadwerkelijk zijn. We zijn een ziel die vermoedelijk al onsterfelijk is en die slechts en alleen een tijdelijke ervaring heeft binnen deze game. Willen we iets veranderen binnen deze game, dan kunnen we ons afvragen of dat überhaupt noodzakelijk is, maar als we iets willen veranderen, dan zal dat via het mainframe van de computersystemen van de bouwer van deze matrix moeten. Dat kan alleen van buitenaf. Daar komt die kwantumverstrengeling met ons origineel dan weer om de hoek kijken. Toegegeven: het is me wel een verhaal voor een SciFi film wat ik u hier schets. Mogelijk is het in uw ogen zelfs een verhaal dat ontstaat bij mensen die te veel aan de hallucinerende middelen zitten. Misschien kunt u het dan toch nog gebruiken om gezellig aan uw familie en vrienden voor te lezen tijdens het komende Saturnalia feest en heeft u nog iets om van te smullen.